Содиротгари ҳаракати сиёҳ

Иштирокдорони эҳтимолии воридот ва содироти хосиятҳои риштаҳои сунъӣ

Солимии экология ва истифодабарандагони манзили зебо, риштаҳои сунъӣ метавонад як алтернативаи аълои табиӣ бошад. Ватани ин риштаҳои сунъӣ, ки ба «бори сунъӣ» низ маъруф аст, ҳоло диққати зиёдро ҷалб мекунад, хусусан барои экспортёрҳо, ки бо хосиятҳои хос, ба монанди устуворӣ, осонӣ дар нигоҳдорӣ ва наҷотбахшии об, дар мизонҳои байналмилалӣ муваффақият ҳосил мекунанд.

Маҳсулоти риштаҳои сунъӣ бо нодирсифати онҳо дар баробари иқтидори устувори онҳо низ арзиши бештар медод. Баъзе аз корхонаҳои истеҳсолӣ дар Тоҷикистон метавонанд тавассути пешбурди технологияҳои муосир, раванди истеҳсолотро такмил диҳанд ва маҳсулоти моро бо расонидани хос ва хусусиятҳои аълои нарху сифати бозор, ҷалб намоянд.

Имрӯз коҳиши мизонҳои камбуди манзили зебо бо риштаҳои сунъӣ имкон медиҳад. Тоҷикстон имкон дорад, ки риштаҳои сунъии бо сифати баланд ва хосиятҳои қажети зиёдеро, пешниҳод намояд. Ин маҳсулот на танҳо барои боғҳои умумӣ, балки барои саҳмияҳо, варзишгоҳҳо ва паҳнӣҳои иқтисодӣ низ истифода бурда мешавад.

Мизонаш он аст, ки содиркӯначе, соли оянда оинаи фарохи зебо ва обусловии нав дар соҳаи тозагии экологиро бо риштаҳои сунъӣ таъмин мекунад. Вобаста ба талабот ва намудҳои гуногуни ситораҳои иқтисодии кишварҳои дигар, шарафати маҳсулот метавонад васеъ ва арзишнок бошад. Фаҳмидани зарурияти ва хусусияти дистрибюторҳои маҳаллӣ, инчунин фаҳмидани бозорҳои ба чашм наздик ва бароҳат, ба содиркунандагон кӯмак мерасонад, ки дар хати вазифаҳои худашон пурра фоида баранд.

Возаниши соҳаи риштаҳои сунъӣ дар Тоҷикистон ҳануз дар марҳилаи рушди амиқ қарор дорад, аммо бо заҳмат ва коркардчилик, боиси ба даст овардани натиҷаҳои кобили мизон ва глобалӣ шурӯъ кардан мумкин аст. Ишколкори ин соҳаро дар назар дошта, метавонем бо бештари намудҳо ва истеҳсолот, манобеъи худро барои таъмин намудани пешрафти соҳаҳои соҳавї таҳлил кунем.